ไม่ได้ไปเมืองนอกมานานแล้ว จู่ๆก็มีเหตุให้โชคเข้าข้างได้รับโอกาสให้เดินทางไปกับกลุ่มผู้คนระดับหัวกระทิ ให้ไปศึกษาดูงานที่ประเทศสเปน โอ้ลัลล่า ประเทศนี้ใฝ่ฝันมานานอยากไปเพราะอ่านนิยายมามากตอนเด็กๆ ท่าทางจะเป็นประเทศสวยงาม มีวัฒนธรรมเก่าแก่ แถมผู้คนก็สวยหล่ออีกต่างหาก จะเดินทางวันศุกร์ที่ 2 พฤษภาคมนี้ ถ้าโชคดีคงได้กลับมาเล่าอะไรๆพร้อมภาพถ่ายสวยๆมาเผยแพร่ แต่ถ้าโชคไม่ดีก็ถือว่าเรามีวาสนาต่อกันแค่นี้นะอะไรๆมันก็เกิดขึ้นได้เสมอ ก่อนไปก็ขอเพ้อเจ้อซักหน่อย ก็บล็อคฉัน ฉันจะเขียนอะไรที่ใจอยากอ่ะ คนอ่านก็มีแค่ 2-3 คน ไม่เห็นจะต้องอั้นไปใย คนกันเองทั้งนั้น เขียนภาษาอังกฤษก็เคยแล้ว ภาษาไทยก็ไปแล้ว วันนี้จะเพ้อเจ้อเป็นบทกวีทิ้งไว้เป็นที่ระลึกซักตั้ง
สุดฝั่งฟ้าจะตามไปไขว่คว้าฝัน
บางทีมันอาจรอเราไปค้นหา
ครึ่งชีวิตคิดลำพังดังผ่านมา
อาจถึงครามีคู่คิดมิตรคู่ใจ
อาจเจอหนุ่มมาดแมนแสนจะเท่ห์
ผมตาดำสุดเก๋ไม่สงสัย
มาป้วนเปี้ยนให้ใจเต้นเล่นปะไร
จะห้ามใจหรือตามไปไม่รู้เลย
ถ้าเขาดีกับเราอย่างสุดแสน
จะเป็นแฟนหรือเป็นกิ๊กกันดีเอ่ย
ภาษาสเปนพูดไม่เป็นซักคำเลย
หรือเฉยเฉยภาษารักทักด้วยใจ
ถ้าให้ใจ..เขาจะรับไปไหมหนอ
เขาจะขอแต่งงานในวันไหน
อพิโถไปสิบวันไม่ทันไร
ต้องกลับไทยเรื่องมันเศร้าเคล้าน้ำตา
อาจารย์ขากรุณารีบๆตื่น
อย่ามัวยืนฝันกลางวันไม่ทันหา
พาสปอร์ตอยู่ไหนรีบนำมา
เดี๋ยววีซ่าได้ไม่ทันดันอดไป
ไอ้หมอนั่นในฝันไม่มีจริง
ทุกๆสิ่งสุดเพ้อเจ้อเว่อร์เหลวไหล
งานท่วมหัวรีบไปทำซะก่อนไป
เจอะหนุ่มไหนอย่าเผลอพลั้งระวังโจร
เอาละค่ะ แค่นี้ก่อนนะ หวังว่าจะได้กลับมาเขียนภาคต่อของบทความนี้ในราวกลางเดือนพฤษภานะคะ ถึงจะเพ้อเจ้อเพียงไหน แต่ในใจยังรักคนอ่าน ... เหมียนเดิม
