สำหรับแฟนของบล็อคนี้ซึ่งมีอยู่น้อยนิดอาจจะเคยเห็นบล็อคเรื่อง "ความทุกข์มันเทียบกันไม่ได้" กับ "เรื่องสืบเนื่อง" ปรากฎโฉมอวดสายตาอยู่ซักไม่กี่อาทิตย์แล้วหายไป ใช่แล้วมันเคยมีตัวตนอยู่จริง แต่ตอนนี้มันโดนแบนแต๊ดแต๋ไปแล้ว ใครนะบังอาจมาแบนได้ ช่างเถอะใครซักคนที่มีเหตุผลและข้ออ้างว่าเป็นผู้หวังดีมาให้ความเห็นว่ามันไม่ถูกไม่ควรที่จะเขียนออกไปแบบนั้น โบราณเขาว่าจิ้งจกทักยังต้องฟังเลย นี่อีกัวน่าตัวเบ้อเริ่มเทิ่มมาขู่ฟ่ออยู่เห็นๆ เลยจำใจลบผลงานที่มาจากใจไป 2 ชิ้น พร้อมกับความรู้สึกอยากเขียนมันเหือดแห้งไปเฉยๆ เราคงเขียนแย่ เราแพ้จิ้งจก หายไปพักใหญ่ วันนี้แฟนตัวยงมาถามว่าเรื่องนั้นหายไปไหน อุตส่าห์เก็บไว้ใน favorite แล้วทำไมกลายเป็นอย่างอื่นไป โอ้โฮ ไม่น่าเชื่อ แค่คำพูดธรรมดาๆแค่เนี้ย อารมณ์อยากเขียนกลับมาเต็มเลย และข้อเขียนชิ้นนี้จึงเกิดขึ้น เรื่องที่ลบไปแล้วมันก็แล้วไปเถอะนะ ต่อไปจะเขียนอีก สิ่งที่อยากเขียนก็ยังมีอีก ขอบคุณที่ถามถึง ขอบคุณที่ให้กำลังใจ เนี่ยนึกว่าจะไม่ได้เป็นนักเขียนบล็อคซะแล้ว .....และเพราะเธอเชื่อในฉัน ฉันจึงเชื่อในฝันอีกครั้งนึง..... เคยฟังเปล่าตอนจบของเพลงที่เอามาเป็นชื่อเรื่องนี่ไง วันนี้ดึกแล้วแถมยังต้องปั่นงานอีกเพียบ เอาไว้มีเวลาจะกลับมาเขียนใหม่นะ รักคนอ่านจังเลย ช่วยทนๆอ่านต่อไปอีกนะมีข้อเสนอแนะอะไรก็บอกมาละกัน
วันพุธที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2551
ความฝันของฉัน ความเชื่อของเธอ
สำหรับแฟนของบล็อคนี้ซึ่งมีอยู่น้อยนิดอาจจะเคยเห็นบล็อคเรื่อง "ความทุกข์มันเทียบกันไม่ได้" กับ "เรื่องสืบเนื่อง" ปรากฎโฉมอวดสายตาอยู่ซักไม่กี่อาทิตย์แล้วหายไป ใช่แล้วมันเคยมีตัวตนอยู่จริง แต่ตอนนี้มันโดนแบนแต๊ดแต๋ไปแล้ว ใครนะบังอาจมาแบนได้ ช่างเถอะใครซักคนที่มีเหตุผลและข้ออ้างว่าเป็นผู้หวังดีมาให้ความเห็นว่ามันไม่ถูกไม่ควรที่จะเขียนออกไปแบบนั้น โบราณเขาว่าจิ้งจกทักยังต้องฟังเลย นี่อีกัวน่าตัวเบ้อเริ่มเทิ่มมาขู่ฟ่ออยู่เห็นๆ เลยจำใจลบผลงานที่มาจากใจไป 2 ชิ้น พร้อมกับความรู้สึกอยากเขียนมันเหือดแห้งไปเฉยๆ เราคงเขียนแย่ เราแพ้จิ้งจก หายไปพักใหญ่ วันนี้แฟนตัวยงมาถามว่าเรื่องนั้นหายไปไหน อุตส่าห์เก็บไว้ใน favorite แล้วทำไมกลายเป็นอย่างอื่นไป โอ้โฮ ไม่น่าเชื่อ แค่คำพูดธรรมดาๆแค่เนี้ย อารมณ์อยากเขียนกลับมาเต็มเลย และข้อเขียนชิ้นนี้จึงเกิดขึ้น เรื่องที่ลบไปแล้วมันก็แล้วไปเถอะนะ ต่อไปจะเขียนอีก สิ่งที่อยากเขียนก็ยังมีอีก ขอบคุณที่ถามถึง ขอบคุณที่ให้กำลังใจ เนี่ยนึกว่าจะไม่ได้เป็นนักเขียนบล็อคซะแล้ว .....และเพราะเธอเชื่อในฉัน ฉันจึงเชื่อในฝันอีกครั้งนึง..... เคยฟังเปล่าตอนจบของเพลงที่เอามาเป็นชื่อเรื่องนี่ไง วันนี้ดึกแล้วแถมยังต้องปั่นงานอีกเพียบ เอาไว้มีเวลาจะกลับมาเขียนใหม่นะ รักคนอ่านจังเลย ช่วยทนๆอ่านต่อไปอีกนะมีข้อเสนอแนะอะไรก็บอกมาละกัน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
1 ความคิดเห็น:
ใช่ๆเลยคุณพี่ บล๊อกของเรา อยากเขียนอะไรก็เขียน เขียนแล้วไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็เขียนไปเถอะค่า
แสดงความคิดเห็น